Δήμαρχος Φίλαρχος ή … Φύλαρχος!
Άρθρο του Υποψήφιου Δημάρχου Ηρακλείου Αττικής Νίκου Μπαρμπούνη
Κάνοντας μια αναδρομή στα δημόσια πρόσωπα, που έχουν ασκήσει εξουσία στη χώρα μας, μπορεί κανείς να διακρίνει ανθρώπους με όραμα, ηγέτες που θέλησαν να προσφέρουν ουσιαστικά αλλά και πολιτικούς που έθεσαν ως ύψιστο σκοπό τους την ανάληψη εξουσίας με κάθε κόστος για ίδιο όφελος.
Στην τραγωδία «Φοίνισσες», ο Ευριπίδης πραγματεύεται την έννοια της Φιλαρχίας, της άδικης θεάς που εξουσιάζει τον Ετεοκλή και τον ωθεί σε μάχη μέχρι θανάτου με τον ίδιο του τον αδερφό για το θρόνο της Θήβας.
Η φιλαρχία είναι ο πόθος, η ακατανίκητη τάση προς την εξουσία και φίλαρχος αυτός που έχει ακόρεστη επιθυμία να «άρχειν», να αποκτήσει αξιώματα και θέσεις. Πολύ συχνά παρατηρούμε οι «δημόσιοι άρχοντες» αυτού του τόπου να τυφλώνονται από το πάθος τους για φιλαρχία και να ενεργούν με μοναδικό γνώμονα τη διατήρηση της εξουσίας τους. Είναι γεγονός ότι είναι εξαιρετικά τιμητικό να αποφασίσουν οι συμπολίτες σου να σε επιλέξουν ως εκπρόσωπό τους, ως Δήμαρχο της πόλης σου. Αλλά πόσοι από εμάς αναλογιζόμαστε την ευθύνη του ρόλου που διεκδικούμε!
Ο Δήμαρχος δεν μπορεί να είναι «Φίλαρχος» αλλά «Φύλαρχος», αν θέλει να προσφέρει ουσιαστικά στο κοινωνικό σύνολο. Θα πρέπει να είναι ο αρχηγός της «φυλής» του, της μεγάλης ομάδας των συνδημοτών του. Να είναι άξιος εκπρόσωπός τους. Να θεωρεί τον εαυτό δημόσιο κτήμα και όχι το Δήμο κτήμα του! Θα πρέπει να είναι ικανός να θέτει προτεραιότητες και σε αυτές τις προτεραιότητες δεν έχει θέση η προσωπική προβολή και η ματαιοδοξία.
Ας ανατρέξουμε στα διδάγματα των αρχαίων τραγωδών κι ας σταματήσουμε να επαναλαμβάνουμε τα λάθη των προγόνων μας. «Στους σώφρονες αρκούν τα απαραίτητα» (Ευριπίδης, Φοίνισσες, 409 π.Χ.).
